سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۵ در وصل شب و روز شمردیم بهم در هجر بسی راه سپردیم بهم تقدیر به یکساعت برداد به باد رنجی که به روزگار بردیم بهم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات، به ارتباط شب و روز اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در دوری از معشوق، سختی‌های زیادی را تحمل کرده‌اند. همچنین نشان می‌دهد که سرنوشت با سرعت و بی‌رحمی، رنج‌هایی را که از همدیگر کشیده‌اند، به باد داده است.
هوش مصنوعی: در زمان هایی که با هم بودیم، لحظات را شمردیم و در دوری از یکدیگر، مسیرهای زیادی را طی کردیم.
هوش مصنوعی: سرنوشت در یک ساعت تمام زحمات و رنج‌هایی که در طول زندگی متحمل شدیم را به باد می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.