هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنجی که از معشوقش دارد صحبت می‌کند و بیان می‌کند که هر روز با امید به改善 وضعیت، دچار درد و رنج است. او خواستار این است که معشوقش ناامیدش نکند و از او روی برنگرداند، زیرا در پایان، تنها امیدش به معشوق همین درد است.
هوش مصنوعی: هر روز به خاطر تو دچار درد و رنج هستم و بر من افتراهایی زده می‌شود، اما من هنوز در گوشه‌ای از زندگی‌ام امیدی دارم که مانند چوب خشک شده‌ی درخت، می‌توانم برای ادامه‌ی حیات و بقای خود با آن کنار بیایم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنجی که از معشوقش دارد صحبت می‌کند و بیان می‌کند که هر روز با امید به改善 وضعیت، دچار درد و رنج است. او خواستار این است که معشوقش ناامیدش نکند و از او روی برنگرداند، زیرا در پایان، تنها امیدش به معشوق همین درد است.
هوش مصنوعی: هر روز به خاطر تو دچار درد و رنج هستم و بر من افتراهایی زده می‌شود، اما من هنوز در گوشه‌ای از زندگی‌ام امیدی دارم که مانند چوب خشک شده‌ی درخت، می‌توانم برای ادامه‌ی حیات و بقای خود با آن کنار بیایم.
هوش مصنوعی: من را ناامید نکن و چهره‌ات را از من برنگردان، زیرا جز درد، امید دیگری از تو ندارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.