هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی دشنام‌هایی اشاره می‌کند که از زبان محبوبش برمی‌آید و آنها را دلنشین و جذاب می‌داند. او می‌گوید دشنام محبوب، همچون بادی خوش است که بر گل می‌گذرد و این نشان می‌دهد که حتی کلمات ناپسند او نیز برای شاعر زیبا و دل‌انگیز هستند.
جمال در ۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۴۱ نوشته:
سلام به نظر میرسه مصرع دوم بیت اول درست نوشته نشده، شاید "دری شمرم که اصلش آتش باشد" درست تر باشه البته چند جا به این شکل هم دیدن "چون لعل بود که اصلش آتش باشد".
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی دشنام‌هایی اشاره می‌کند که از زبان محبوبش برمی‌آید و آنها را دلنشین و جذاب می‌داند. او می‌گوید دشنام محبوب، همچون بادی خوش است که بر گل می‌گذرد و این نشان می‌دهد که حتی کلمات ناپسند او نیز برای شاعر زیبا و دل‌انگیز هستند.
هوش مصنوعی: اگر تو به من توهین کنی و این توهین زیبا و دلنشین باشد، آن را مانند دری می‌دانم که اصل آن از آتش ساخته شده است.
هوش مصنوعی: هیچ تعجبی ندارد که ناسزا گفتن تو دلپذیر باشد، مانند این است که بادی که بر گل می‌وزد، خوشایند باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شبهای فراق تو کمانکش باشد
صبح از بر او چو تیر آرش باشد
وآن شب که مرا با تو بتا خوش باشد
گوئی شب را قدم بر آتش باشد
آنرا که چنو نگار دلکش باشد
پیوسته ز خرمی دلش کش باشد
هر چند نهفته ایش روزی بینم
آن روز که نزد من بود خوش باشد
شبهای فراق تو کمانکش باشد
صبح از بر او چو تیر آرش باشد
و ان شب که مرا با تو بتا خوش باشد
گویی شب را قدم بر آتش باشد
بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد
بدبخت چو خار تیز و سرکش باشد
از صحبت گل خار زآتش برهد
وز صحبت خار گل در آتش باشد
آنرا که دل از غمی مشوّش باشد
باد سحرش آب بر اتش باشد
دوشم سحری باد زنو جانی داد
بیمار که جان چنین دهد خوش باشد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.