سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹ بر رهگذر دوست کمین خواهم کرد زیر قدمش دیده زمین خواهم کرد گر بسپردش صد آفرین خواهم گفت نه عاشق زارم ار جز این خواهم کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات اعلام می‌کند که برای دوستش کمین می‌کند و همه چیز را در سایه قدم‌های او قرار می‌دهد. همچنین تأکید می‌کند که اگر او را به دیگران بسپارد، به او ستایش می‌کند و می‌گوید که این رفتار از روی عشق نیست.
هوش مصنوعی: من در مسیر دوست کمین می‌کنم و زیر قدم‌های او، چشم به زمین می‌دوزم.
هوش مصنوعی: اگر او را به دست سرنوشت بسپارم، باز هم از او ستایش می‌کنم. من عاشق دلسوخته‌ای نیستم اگر بخواهم غیر از این عمل کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.