هوش مصنوعی: این شعر به تشبیه جهان به مرداری می‌پردازد که دورش کرکسان زیادی جمع شده‌اند. هر کرکس دیگری را می‌زند و در نهایت همه به هم حمله می‌کنند، اما در نهایت این مردار باقی می‌ماند و همه از آن فاصله می‌گیرند. این استعاره به شدت به تضاد و ناپایداری زندگی اشاره دارد.
سارا در ۴ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۴ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۳۵ نوشته:
این شعر به گونه دیگری هم روایت شده است. این جهان بر مثال مرداری است، کرکسان بر سرش هزار هزار، این مر آنرا هم یزند مخلب، وان مرین را همی زند منقار، آخر کار جمله درگذرند، وز همه باز ماند این مردار.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تشبیه جهان به مرداری می‌پردازد که دورش کرکسان زیادی جمع شده‌اند. هر کرکس دیگری را می‌زند و در نهایت همه به هم حمله می‌کنند، اما در نهایت این مردار باقی می‌ماند و همه از آن فاصله می‌گیرند. این استعاره به شدت به تضاد و ناپایداری زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: این دنیا مانند مرداری است که بسیاری از کرکس‌ها دور آن جمع شده‌اند.
هوش مصنوعی: یک موجود، موجود دیگر را با چنگال خود آزار می‌دهد و آن موجود هم با نوک خود به این یکی آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: در نهایت، همه چیز از بین می‌رود و تنها چیزی که باقی می‌ماند، این نعش است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رخش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.