|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به رابطه عمیق و دوطرفه خود با معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که هویت و وجودش به معشوق وابسته است و احساساتی نظیر زیبایی و عیب را به نوعی در آینه یکدیگر می‌بیند. معشوق برای او نماد دین و زیبایی است و هر سال او خود را برای او آماده می‌کند. به‌طور کلی، این شعر به ارتباط عشق و وابستگی میان دو فرد اشاره دارد.
هوش مصنوعی: من از خویش و جان و عقل خودت هستم و تو هم از ترکیب چهار ویژگی ارزشمند منی.
هوش مصنوعی: تو هر روز خود را آرایش می‌کنی و من که پیرو تو هستم، در تمام سال به خاطر احترام به آئین تو، بی‌پوشش و عریان به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: من برای من زیبایی همان چیزی است که تو برای من هستی، و برای تو نقص و عیبی که من برای تو هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.