هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که به رغم سختی‌ها و مشکلات روزگار، او از خود تقدیر می‌کند و زیر بار ذلت نمی‌رود. او خود را مانند پلنگی می‌داند که از ضعیف شدن و پذیرفتن ناامیدی پرهیز می‌کند. او همچنین به ارزش نفس و حیات خود اشاره می‌کند و نسبت به خواری و تنزل نفرت دارد، به ویژه در مقایسه با مادیات و چیزهای بی‌ارزش.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که به رغم سختی‌ها و مشکلات روزگار، او از خود تقدیر می‌کند و زیر بار ذلت نمی‌رود. او خود را مانند پلنگی می‌داند که از ضعیف شدن و پذیرفتن ناامیدی پرهیز می‌کند. او همچنین به ارزش نفس و حیات خود اشاره می‌کند و نسبت به خواری و تنزل نفرت دارد، به ویژه در مقایسه با مادیات و چیزهای بی‌ارزش.
هوش مصنوعی: از بدی روزگار، به شدت دچار آسیب و سختی شده‌ام، مانند تیری که از کمان رها می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر به هر طریقی که بخواهند مرا بکشند، من مثل پلنگ خواهم جنگید و تسلیم نخواه شدم.
هوش مصنوعی: نمی‌خواهم در زندگی‌ام به ذلت بیفتم و با چیزهایی که ارزشمند نیستند مثل نفس خودم و یک الاغ ضعیف زندگی کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یعنی از گوش خسان در تو ننگ
دارد ای خواجه ازین پس لب سنگ
داد معشوقه به عاشق پیغام
که کند مادر تو با من جنگ
هر کجا بیندم از دور کند
چهره پُرچین و جبین پر آژَنگ
با نگاه غضب‌آلود زند
[...]
زن گرفتند برای هوشنگ
از یکی طایفهٔ با فرهنگ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.