زان خط که تو بر عارض گلنار کشیدی
ابدال جهان را همه در کار کشیدی
بر ماه به پرگار کشیدی خط مشکین
دلها همه در نقطهٔ پرگار کشیدی
هر دل که ترا جست چو دیوانهٔ مستی
در سلسلهٔ زلف زرهدار کشیدی
زنار پرستی مکن ای بت که جهانی
در سلسلهٔ زلف چو زنار کشیدی
بس زاهد و عابد که بر آن طرهٔ طرار
از صومعه در خانهٔ خمار کشیدی
هر دل که سرافراشت به دعوی صبوری
او را به سوی خویش نگونسار کشیدی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تأثیر خط و زیباییهای معشوق خود سخن میگوید و اشاره میکند که چگونه این زیباییها دلها را به خود جذب میکند. او به زیباییهای صورت و زلف معشوق اشاره کرده و میگوید که این زیباییها حتی عابدان و زاهدان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. شاعر هشدار میدهد که فریبندگی معشوق باعث میشود انسانها از راه راست منحرف شوند و به سوی عشق و شیدایی کشیده شوند. در نهایت، او به وابستگی عاطفی و دلباختگی اشاره میکند که بر اثر جمال معشوق به وجود میآید.
هوش مصنوعی: از آن خطی که بر چهرهی گلی تو کشیدهای، همهی بزرگان و اهل عرفان را به کار واداشتی.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و هنری که در کشیدن خط بر روی ماه به وسیلهٔ پرگار اشاره میکند، میگوید که دلهای عاشق همگی در نقطهای که پرگار قرار دارد جمع میشوند. این تصویر نشاندهندهٔ جذابیت و تأثیرگذاری خاصی است که عشق بر دلهای مردم دارد و چگونه تمامی آنها به یک نقطه واحد نزدیک میشوند.
هوش مصنوعی: هر دلی که به دنبال تو باشد، مانند دیوانهای مست در زنجیرهای زلفهای زرهدار تو گرفتار میشود.
هوش مصنوعی: ای بت، به پرستش زنان نپرداز، زیرا که جهانی همچون زنجیری در کنار زلفهای تو گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: بسیاری از زاهدان و عابدان که به خاطر زیبایی موی تو از در صومعه به خانه شرابخواری آمدهاند.
هوش مصنوعی: هرکس که با ادعای صبوری خود را بالا برده است، تو او را به سمت خودت به زمین میآوری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.