گنجور

 
سام میرزا صفوی

جوانی بوده است در کمال فهم و استعداد و خطوط را نیک مینوشت و بقدر طالب علمی داشت . تخلصش مشربی بود در عنفوان جوانی وفات یافت . این مطلع و بیت از اوست :

ندارد رحم بر سوز دل و چشم پر آب من

مرا آمد نصیب از عشق خوبان داغ نومیدی