سام میرزا صفوی
»
تذکرهٔ تحفهٔ سامی
»
صحیفهٔ چهارم در ذکر حضرات واجب التعظیم
»
۲۱۹- خواجه قطب الدین خورشاه
از آدمی زاده های یزد است وجوانی پاکیزه رای و متقی، با وجود آنک علم حساب را نیکو میداند از غایت سلامت نفس اصلا در مهمات دیوانی دخل نکرده و باندک زراعتی که دارد اوقات میگذراند و گاهی بشعر مشغولی مینماید بیانی تخلص میکند این رباعی از اوست:
ز اندازه برون بی سر و سامانی من
هر چند بحال خویشتن می نگرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
روزی که نماند از تو آثار ایدل
رباعی
حیرانم و از حد شده حیرانی من
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.