گنجور

 
سام میرزا صفوی

پسر ملک محمود جان مذکور است و در مسائل حکمی اوصاف و فضائلش مضبوط و اجزاء کمالاتش مربوط در اکثر علوم شاگرد مولانا حاجی محمود تبریزی است طبعش در غایت تصرف و شوق انگیز، بعد از برادرش امیر بیک بوزارت صاحبقران مغفور رسید و بعد از اندک وقتی ترک آن کرده قناعت ورزید این دو مطلع از اوست :

خوبرویی کاو ندارد رحم، دلدار منست

عشقبازی با بتان سنگدل کار منست

مرحمی نیست که دل را من از او چاره کنم

مگر از سینه برون آید و صد پاره کنم