سام میرزا صفوی
»
تذکرهٔ تحفهٔ سامی
»
صحیفهٔ دوم در ذکر سادات و علما
»
صحیفهٔ اول : در ذکر سادات رفیع الدرجات
»
۱۱۴- امیر حسین
از سادات شهر مذکور است و طالبعلم خوبست این مطلع از اوست :
دمبدم بهر تو ای غنچه دهن می میرم
مگشا لب بخس و خار که من می میرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از فردی است که به سادات شهر تعلق دارد و به عنوان یک دانش‌آموز و علاقه‌مند به علم شناخته می‌شود. در این مطلع، شاعر به احساسات عمیق و عشق خود اشاره می‌کند و می‌گوید که هر لحظه برای عشقش می‌میرد و از معشوق می‌خواهد که لبخندی بزند، چرا که این لبخند باعث زنده شدن او می‌شود.
هوش مصنوعی: او از خانواده سادات در آن شهر است و دانشجوی خوبی است.
هوش مصنوعی: هر لحظه به خاطر تو، ای غنچه، بر مرگ خود می‌افزایم. لب‌هایت را نگشای و به من آزار نرسان که واقعاً به خاطر تو جان می‌بازم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.