سام میرزا صفوی
»
تذکرهٔ تحفهٔ سامی
»
صحیفهٔ دوم در ذکر سادات و علما
»
صحیفهٔ اول : در ذکر سادات رفیع الدرجات
»
۱۰۷- امیر ضیائی نیشابوری
سید متقی و پرهیزکار بود، این مطلع از اوست :
سرمه ای را که بود منت غیری همراه
کور باد آنکه کند چشم بدین سرمه سیاه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف سید متقی و پرهیزکار اشاره دارد. شاعر می‌گوید سرمه‌ای که در چشمان اوست، نشانه لطف و عنایت خداوند است، و اشاره می‌کند که افرادی که نگاه بدی به او داشته باشند، باید کور شوند. به نوعی، این ابیات بر اهمیت تقوا و پاکدامنی او تأکید دارد.
هوش مصنوعی: سید فردی با تقوا و پرهیزکار بود.
هوش مصنوعی: سرمه‌ای که متعلق به دیگران باشد، برای نابینایی که از آن بهره‌برداری می‌کند، بی‌فایده است. این کلام به ما می‌گوید که اگر کسی به دیگران وابسته باشد، نمی‌تواند از آن چیز به درستی بهره‌مند شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.