گنجور

 
سام میرزا صفوی

فرزند ارجمند و خلف سعادتمند قاضی جهانست و در علو فطرت و سخا و همت از نوادر زمان، سلسله نسبش از رتبت و زیب سر لوحه بیان و تذهیب مستغنی است مصرع : ای تو مجموعه خوبی ز کدامت گویم، شرف ذات را باجهانی صفات و کمالات جمع ساخته و علم انک لعلی خلق عظیم برافراخته، این چند مطلع از اشعار آبدار ایشانست :

شد سینه بصد چاک ز تیغ ستم او

بیرون نشد از سینه صد چاک، غم او

تا مرا در نظر مدعیان خوار کند

هر چه گویم بخلاف سخنم کار کند

با من سخن از فرقت دلدار مگوئید

از مرگ سخن بر سر بیمار مگوئید

به پیش او سخن از حال زار من مکنید

بدین بهانه تکلم بیار من مکنید

باعتقاد را قم حروف اگر مصرع اخیر را چنین خوانند گویا بهتر است «بدین بهانه سخن بانگار من مکنید»