گنجور

 
سلمان ساوجی

آن یار که مشک بر قمر می‌ساید

از لعل لبش در و گهر می‌زاید

هر چند که خائیده سخن می‌گوید

شیرین دهنش ولی شکر می‌خاید

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode