سرو خواند، با تو خود را راست، اما راست نیست
سرو را این حسن و زیبایی که قدت راست نیست
راستی را سرو بس رعناست اما این که باد
در سر افکندست، یعنی با تو هم بالاست نیست
قصد جانم می‌کنی، من خود، فدایت می‌کنم
گر تو پنداری، که تقصیری که هست، از ماست نیست
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
سرو خواند، با تو خود را راست، اما راست نیست
سرو را این حسن و زیبایی که قدت راست نیست
راستی را سرو بس رعناست اما این که باد
در سر افکندست، یعنی با تو هم بالاست نیست
قصد جانم می‌کنی، من خود، فدایت می‌کنم
گر تو پنداری، که تقصیری که هست، از ماست نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ زیبایی و ظرافت فردی است که به او اشاره شده است، مانند سرو که نماد زیبایی و قد راست است. شاعر می‌گوید اگرچه سرو زیبایست، ولی هیچ چیز همیشه راست و درست نیست. بدین ترتیب، زیبایی ظاهری ممکن است فریبی باشد. در ادامه، شاعر از محبت خود به فرد مورد نظر می‌گوید و تأکید می‌کند که اگر او گمان کند که تقصیر از اوست، در حقیقت این نیست و او خود را فدای او خواهد کرد.
هوش مصنوعی: سرو به خاطر تو خود را صاف و راست نشان می‌دهد، اما حقیقت این است که زیبایی و خوشکامی تو به قدری که به نظر می‌رسد نیست.
هوش مصنوعی: سرو زیبایی است، اما آنچه باعث می‌شود در باد تکان بخورد، به این معنا نیست که او برتر از تو باشد.
هوش مصنوعی: می‌خواهی به من آسیب بزنی، اما من خودم را فدای تو می‌کنم. اگر فکر می‌کنی که خطا و تقصیری از ماست، باید بگویم که این‌طور نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.