|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از حسرت و افسوس بر عمر گذشته‌اش سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که تمام عمرش را بیهوده گذرانده و اکنون تنها حسرت برایش باقی مانده است. همچنین به خاکی بودن خود اشاره می‌کند و از خداوند می‌خواهد که با این نقصش چگونه رفتار کند. در کل، این اشعار نشان‌دهنده‌ی ناامیدی و رنج شاعر از گذر زمان و عدم استفاده صحیح از فرصت‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: تمام عمرم به بی‌توجهی گذشت، حالا چه کنم؟ نتیجه‌ی عمرم تنها حسرت است، چه کنم؟
هوش مصنوعی: من به خاک اشاره می‌کنم و می‌گویم که با این موجودیت بی‌ارزش و ضعیف خود چه کار می‌توانم بکنم، وقتی که تو ای خداوند، تنها رحمت و محبت را به من عطا می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.