ای همه هستی همه هستی توئی
غیر تو کو تا که درآید دوئی
صورت و معنی صفت و ذات تست
نفی که سازم همه اثبات تست
ذات تو را نیست دوئی باصفات
ذات صفاتست و صفاتست ذات
در پیت آن فرقه که بشتافتند
خویش چو گم کرده ترا یافتند
در تو شود منتهی این ما و من
جمله توئی نیست مقام سخن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف وجود و ماهیت خداوند می‌پردازد. شاعر می‌گوید که همه هستی در حقیقت خداوند است و هیچ دوگانگی یا غیر او وجود ندارد. او به ارتباط بین ذات و صفات خدا اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که ذات و صفات الهی یکی هستند. در نهایت، شاعر به فلسفه «من» و «ما» اشاره دارد و می‌گوید که حقیقتاً همه چیز در خداوند متجلی است و فراتر از گفتار و تعابیر انسانی است.
هوش مصنوعی: تو همه وجودی و غیر از تو هیچ چیز دیگری وجود ندارد. آنچه که دوگانگی را به وجود می‌آورد، به جز تو کیست که بیاید؟
هوش مصنوعی: هر آنچه که تو هستی، هم در ظاهر و هم در باطن، نشان‌دهنده توست؛ حتی اگر من بخواهم تو را انکار کنم، در حقیقت وجود تو را تأیید می‌کنم.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وجود اصلی و خالص تو، دوگانگی ندارد و تنها یک حقیقت است. صفات و ویژگی‌های تو به هیچ وجه جدا از ذات تو نیستند و همراه با هم هستند. در واقع، وجود تو و ویژگی‌هایت تلفیق شده و یکجا هستند.
هوش مصنوعی: در میان گروهی که به طرفت rushed آمدند، مانند کسی که خود را گم کرده باشد، تو را پیدا کردند.
هوش مصنوعی: در تو جایی برای من و تو نیست، همه چیز به خود تو مربوط است و اینجا صحبت از جدایی و فردیت نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.