إِنَّ اَلْأَبْرٰارَ لَفِی نَعِیمٍ (۱۳) وَ إِنَّ اَلْفُجّٰارَ لَفِی جَحِیمٍ (۱۴) یَصْلَوْنَهٰا یَوْمَ اَلدِّینِ (۱۵) وَ مٰا هُمْ عَنْهٰا بِغٰائِبِینَ (۱۶) وَ مٰا أَدْرٰاکَ مٰا یَوْمُ اَلدِّینِ (۱۷) ثُمَّ مٰا أَدْرٰاکَ مٰا یَوْمُ اَلدِّینِ (۱۸) یَوْمَ لاٰ تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئاً وَ اَلْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلّٰهِ (۱۹)

بدرستی که نیکوکارانند در نعیم (۱۳) و بدرستی که بدکارانند در دوزخ (۱۴) در آیند در آن روز جزا (۱۵) و نباشند آنها از آن غائبان (۱۶) و چه چیز دانا کرد ترا که چیست روز جزا (۱۷) پس چه چیز دانا کرد ترا که چیست روز جزا (۱۸) روزی که مالک نباشند نفسی برای نفسی چیزی را و فرمان روزی چنین مر خدا راست (۱۹)