بسم االله الرحمن الرحیم

إِذَا اَلسَّمٰاءُ اِنْفَطَرَتْ (۱) وَ إِذَا اَلْکَوٰاکِبُ اِنْتَثَرَتْ (۲) وَ إِذَا اَلْبِحٰارُ فُجِّرَتْ (۳) وَ إِذَا اَلْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (۴) عَلِمَتْ نَفْسٌ مٰا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ (۵) یٰا أَیُّهَا اَلْإِنْسٰانُ مٰا غَرَّکَ بِرَبِّکَ اَلْکَرِیمِ (۶) اَلَّذِی خَلَقَکَ فَسَوّٰاکَ فَعَدَلَکَ (۷) فِی أَیِّ صُورَةٍ مٰا شٰاءَ رَکَّبَکَ (۸) کَلاّٰ بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ (۹) وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحٰافِظِینَ (۱۰) کِرٰاماً کٰاتِبِینَ (۱۱) یَعْلَمُونَ مٰا تَفْعَلُونَ (۱۲)

بنام خدای بخشایندۀ مهربان

آن‌گاه که آسمان بشکافد (۱) و آن‌گاه که ستاره‌ها فرو ریزانیده شود (۲) و آن‌گاه که دریاها را بهم داده شود (۳) و آن‌گاه که قبرها زیر و زبر کرده شود (۴) و آن دهر نفسی آنچه را پیش فرستاده و باز پس داشت (۵) ای انسان چه چیز غره کرد ترا به پروردگارت که کریم است (۶) آنکه آفرید ترا پس تمام اجزا گردانید ترا پس اندام دادت (۷) در هر صورتی که خواست بهم آوردت (۸) نه چنین است بلکه تکذیب می‌نماید جزا را (۹) و بدرستی که بر شماست نگهبانان (۱۰) گرامیان نویسندگان (۱۱) می‌دانند آنچه را که می‌کنید (۱۲)