قول ما بگرفته پیشی بالیقین

بر عباد مرسلین وآن است این

که رسولانند مَنْصُورُون تمام

هم جنود ماست غالب بر انام

غالبیّت غالباً در حجت است

انبیاء را نی ز وجه صورت است

گر شود مغلوب هم وقتی به کار

در حقیقت غالب است و کامکار

گشت عیسی گرچه مغلوب یهود

لیک غالب بر تمام خلق بود

زآنکه غالب بود اندر حجت او

کی بُد اندر بند مغلوبیّت او

بنگری گر نیک دانی کآن یزید

بود غالب یا حسین اندر امید

گاه هم گردند غالب بالعیان

چون کلیم صف شکن بر قبطیان

وین هم از حق حجتی واجب بود

که به لشکرها تنی غالب بود

پس بگردان روی از قوم ضلال

تا زمانی کامر آید بر قتال

پس ببینی زودشان خوار و زبون

قال وَ أبصِرْهُم فَسَوفَ یُبصِرُون

بر عذاب ما کنن د آیا شتاب

پس به هنگامی که آید آن عذاب

در سراشان بَد بود صبحی چنین

این است فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِین

بُد عرب را وقت غارت در سحر

صبح منذر گفت از این ربّ البشر

یعنی آن صبحی که آرد بر رسوم

دشمن ایشان را ز هر جانب هجوم

رو بگردان ای رسول از کافران

تا سر آید وقت مهلت همچنان

بین تو تا بینند هم کفار دون

حالها وَأبصِرْ فَسَوفَ یُبصِرُون

برتر و پاک است مر پروردگار

رب تو آن غالب ذوالاقتدار

زآنچه وصف او کنند و نیست نیک

ز اتخاذ جفت و اولاد و شریک

هم بر افرستادگان بادا سلام

یَا عِبَادی سَلَّمُواْ هَذَا الْکِرَام

هر سپاس و هر ستایش بالیقین

هست بهر ذات ربّ العالمین