گنجور

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

 
صفی علیشاه

وَ اَلَّذِینَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اَللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلیٰ مٰا فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ (۱۳۵) أُولٰئِکَ جَزٰاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ جَنّٰاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ خٰالِدِینَ فِیهٰا وَ نِعْمَ أَجْرُ اَلْعٰامِلِینَ (۱۳۶) قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ سُنَنٌ فَسِیرُوا فِی اَلْأَرْضِ فَانْظُروا کَیْفَ کٰانَ عٰاقِبَةُ اَلْمُکَذِّبِینَ (۱۳۷) هٰذٰا بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ وَ هُدیً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ (۱۳۸)

و آنان که چون کردند ناشایستی یا ستم کردند بر خودشان یاد کردند خدا را پس استغفار نمودند برای گناهانشان و کیست که بیامرزد گناهان را جز خدا و اصرار ننمودند بر آنچه کردند و ایشان می‌دانند (۱۳۵) آن گروه پاداش ایشان آمرزشی است از پروردگارشان و بهشتهایی که می‌رود از زیرشان نهرها جاودانیان در آن و نیکوست مزد کارکنندگان (۱۳۶) بحقیقت گذشت پیش از شما سنتهایی پس سیر کنید در زمین پس بنگرید چگونه بود انجام تکذیب‌کنندگان (۱۳۷) این بیانی است برای مردمان و هدایت و پندیست از برای پرهیزکاران (۱۳۸)

وآن کسانی که کنند افعال زشت

یا ستم بر نفس خود در وقت کِشت

یاد حق و آمرزش از وی خواستن

در گنه باشد ز عصیان کاستن

مر گنه را جز حق آمرزنده ای

کیست چون سر زد گناه از بنده ای

گر نیفشارند در آن فعل پای

که خود آن دانند بی تردید رای

جز ز بعد از توبه نبود مغفرت

کز خدا خواهد به عصیان معذرت

هست پاداش این گُره را در عمل

عفو و غفران از خدای لم یزل

جنّتی جاری در او انهارها

جاودان در وی زمزد کارها

شرح تَجرِی تَحتِهَا الْأنْهَار شد

پیش از این مرقوم بهر اهل ود

قَدخَلَت مّن قَبلِکُم یا مسلمین

ای صحابۀ احمد پاکیزه دین

رفت عادات و سنن پیش از شما

از بد و نیک از امم بر انبیاء

بر نبوات و رسل جاحد شدند

از پی تکذیبشان قاصد شدند

هستشان باقی اثرها در دیار

هم ز بهر اتعاظ و اعتبار

در کتب ثبت است یکسر حالشان

هم هویدا در بلاد امثالشان

پس روید اندر زمین بینید باز

بوده چون انجامشان در کار و ساز

زآنچه میکردند تکذیب رسل

وآنچه هست آثارشان از جزء و کل

روی این آیت بر آن باشد که شد

منهزم در جنگ در روز اُحد

این بیان از بهر مردم رهنماست

هم ز بهر متقین وعظ و ولاست

سست و محزون پس نگردید ار سرید

مؤمنید و اندر ایمان برترید

از شما شد کشته یعنی گر کسی

بعد از این یابید نصرت ها بسی