گنجور

 
صفی علیشاه

بسم االله الرحمن الرحیم

سُورَةٌ أَنْزَلْنٰاهٰا وَ فَرَضْنٰاهٰا وَ أَنْزَلْنٰا فِیهٰا آیٰاتٍ بَیِّنٰاتٍ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (۱) اَلزّٰانِیَةُ وَ اَلزّٰانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وٰاحِدٍ مِنْهُمٰا مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لاٰ تَأْخُذْکُمْ بِهِمٰا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اَللّٰهِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ وَ لْیَشْهَدْ عَذٰابَهُمٰا طٰائِفَةٌ مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ (۲) اَلزّٰانِی لاٰ یَنْکِحُ إِلاّٰ زٰانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَ اَلزّٰانِیَةُ لاٰ یَنْکِحُهٰا إِلاّٰ زٰانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذٰلِکَ عَلَی اَلْمُؤْمِنِینَ (۳) وَ اَلَّذِینَ یَرْمُونَ اَلْمُحْصَنٰاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدٰاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمٰانِینَ جَلْدَةً وَ لاٰ تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهٰادَةً أَبَداً وَ أُولٰئِکَ هُمُ اَلْفٰاسِقُونَ (۴) إِلاَّ اَلَّذِینَ تٰابُوا مِنْ بَعْدِ ذٰلِکَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۵)

بنام خدای بخشندۀ مهربان

سوره‌ایست که فرو فرستادیم آن را و فرض کردیم آن را و فرو فرستادیم در آن آیتهای واضح باشد که شما پند گیرید (۱) زن زناکار و مرد زناکار پس بزنید هر یک از آن دو را صد تازیانه و نباید که بگیرد شما را بآن دو رأفتی در دین خدا اگر هستید که می‌گروید بخدا و روز بازپسین و باید که حاضر شوند عذاب آن دو تا را گروهی ز گروندگان (۲) مرد زناکار نکاح نمی‌کند مگر زن زناکار یا زن مشرکه را و زن زناکار نکاح نمی‌کند او را مگر مرد زناکار یا مشرک و حرام کرده شده آن بر گروندگان (۳) و آنان که نسبت زنا دهند بزنان با عفت پس نیاوردند چهار گواه پس بزنید ایشان را هشتاد تازیانه و قبول مکنید مر ایشان را گواهی هرگز آن گروه ایشانند فاسقان (۴) مگر آنکه توبه کردند پس از آن و صالح شدند پس بدرستی که خدا آمرزنده مهربانست (۵)

« در بیان حکم زانی و زانیه »

سوره است اینکه فرستادیم ما

فرض هم کردیم احکامش به جا

نازل آیتها در آن کردیم چند

بس هویدا تا شما گیرید پند

زانی و زانیه هر یک را زنید

در جزاء صد تازیانه بر شدید

تا نگیرد مر شما را رأفتی

این دو را بر حفظ دین در نوبتی

گر شما باشید مؤمن بر خدا

هم به روز واپسین در حکم ها

باید آنکه طایفه حاضر شوند

وقت اجراء حدود و بشنوند

باید آنکه طایفه ای از مؤمنین

وقت حد گردند حاضر بالیقین

نه کند زانی نکاح از معرکه

هیچ جز زانیه ای یا مشرکه

زانیه هم ناورد اندر نکاح

جز که زانی یا که مشرک ز افتضاح

وین بود بر مؤمنین زشت و حرام

در نساء گفتیم شرحی زین مقام

مر زنان را رمی آن کز محصنات

می نمایند ارچه باشند از ثقات

پس نیارند ار گواهان چار مرد

باید ایشان را به حد تعزیر کرد

تازیانه تا ثمانین بر زنید

پرده ای را زآنکه بی شاهد درید

هم گواهیشان به هرگز در امور

خود بنپذیرند در غیب و حضور

زآنکه باشند آن گروه از فاسقان

جز که توبه کرده اند از بعد آن

هم کنید اصلاح نیّت در نهان

پس حق آمرزنده است و مهربان