وَ یَوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً عَلَیْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنٰا بِکَ شَهِیداً عَلیٰ هٰؤُلاٰءِ وَ نَزَّلْنٰا عَلَیْکَ اَلْکِتٰابَ تِبْیٰاناً لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ هُدیً وَ رَحْمَةً وَ بُشْریٰ لِلْمُسْلِمِینَ (۸۹) إِنَّ اَللّٰهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ اَلْإِحْسٰانِ وَ إِیتٰاءِ ذِی اَلْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ اَلْفَحْشٰاءِ وَ اَلْمُنْکَرِ وَ اَلْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (۹۰) وَ أَوْفُوا بِعَهْدِ اَللّٰهِ إِذٰا عٰاهَدْتُمْ وَ لاٰ تَنْقُضُوا اَلْأَیْمٰانَ بَعْدَ تَوْکِیدِهٰا وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اَللّٰهَ عَلَیْکُمْ کَفِیلاً إِنَّ اَللّٰهَ یَعْلَمُ مٰا تَفْعَلُونَ (۹۱) وَ لاٰ تَکُونُوا کَالَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَهٰا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْکٰاثاً تَتَّخِذُونَ‌ أَیْمٰانَکُمْ دَخَلاً بَیْنَکُمْ أَنْ تَکُونَ أُمَّةٌ هِیَ أَرْبیٰ مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمٰا یَبْلُوکُمُ اَللّٰهُ بِهِ وَ لَیُبَیِّنَنَّ لَکُمْ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ مٰا کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ (۹۲) وَ لَوْ شٰاءَ اَللّٰهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وٰاحِدَةً وَ لٰکِنْ یُضِلُّ مَنْ یَشٰاءُ وَ یَهْدِی مَنْ یَشٰاءُ وَ لَتُسْئَلُنَّ عَمّٰا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۹۳) وَ لاٰ تَتَّخِذُوا أَیْمٰانَکُمْ دَخَلاً بَیْنَکُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهٰا وَ تَذُوقُوا اَلسُّوءَ بِمٰا صَدَدْتُمْ عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ وَ لَکُمْ عَذٰابٌ عَظِیمٌ (۹۴)

و روزی که بر می‌انگیزیم در هر امتی شاهدی بر آنها از خودهاشان و آوردیم تو را شاهد بر آنها و فرو فرستادیم بر تو این کتاب را بیانی کامل مر همه چیز را و هدایت و رحمت و بشارت مر مسلمانان را (۸۹) بدرستی که خدا می‌فرماید بعدالت و نیکوکاری و بعطا کردن صاحب قرابت و نهی می‌کند از کار زشت و ناپسند و ظلم پند می‌دهد شما را شاید شما پند گیرید (۹۰) و وفا کنید بعهد خدا چون عهد کردید و مشکنید و سوگندها را بعد از استوار کردنش و بحقیقت گردانید شما را خدا بر خودتان گواه بدرستی که خدا می‌داند آنچه می‌کنید (۹۱) و مباشید چون زنی که گردانید رشته‌اش را از بعد محکمی تارهای تاب باز داده می‌گیرید سوگندهاتان را مفسدۀ میانتان که باشید گروهی افزون‌تر از گروهی جز این نیست که می‌آزماید شما را خدا بآن و هر آینه بیان خواهد کرد برای شما روز قیامت آنچه بودید در آن اختلاف می‌کردید (۹۲) و اگر خواسته بود خدا هر آینه گردانیده بود شما را امت واحد و لیکن گمراه می‌گذارد آن را که خواهد و هدایت می‌کند آن را که خواهد و هر آینه پرسیده می‌شوید البته از آنچه بودید می‌کردید (۹۳) و فرا مگیرید سوگندهاتان را مفسده میانتان پس بلغزد قدمی بعد از ثباتش و بچشید اندوه را بآنچه باز داشتید از راه خدا و از برای شماست عذابی بزرگ (۹۴)