|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شعر، شاعر از درد و رنج جدایی در ایام محرم سخن میگوید. او به عشق و دلتنگی اشاره میکند که اگرچه سختیهایی به همراه دارد، اما از غم جدایی نیز ناله میکند. همچنین به حال پروانهای اشاره میکند که برای وصال به شعله میسوزد و در نهایت میگوید که این جدایی، باعث غم و اندوه او و دیگران شده است.
هوش مصنوعی: ای خدا، دعا میکنم که کسی که در عشق دچار دوری و جدایی شده، دیگر دچار رنج و عذاب نشود. هرچند که او به خاطر این جدایی سختیها را تحمل میکند، اما این درد و غم نباید ادامه پیدا کند.
هوش مصنوعی: پروانه برای رسیدن به آتش، جان خود را فدای عشق میکند. اما این وصل باعث میشود که پروانه از عشق خود دور شود و در عوض ما تنها غم جدایی را تجربه میکنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.