صدا بر دل خطور ناپسند است
که از آثار نفس پرگزند است
فرو گیردبظلمت وجهه قلب
کند نور حقایق را ز دل سلب
شود از سیئات نفس حادث
کدورات نهانی راست باعث
صداها آید از نفس جهولش
کند محجوب ز انوار قبلوش
بزیر از اوج اقبالش کشاند
که بر حد رسوخش ره نماند
گر این حالت رسد باری بغایت
که هست آن بعد و حرمانرا نهایت
خود آنرا رین و ران گویند جمهور
صفی را دار یارب زین صدا دور
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، صحبت از صداهایی است که از نفس ناشایست برمی‌آید و دل را می‌آزارد. این صداها باعث تاریکی قلب می‌شوند و نور حقایق را از دل سلب می‌کنند. همچنین، این حالت ناشی از سیئات نفس است که انسان را از معرفت و روشنایی دور می‌کند و به ورطه‌ی رسوایی می‌کشاند. در نهایت، شاعر از خداوند می‌خواهد که او را از این صداهای ناخواسته دور کند و به آرامش برساند.
هوش مصنوعی: صدا و نواهایی که به دل خوشایند نباشند، از نشانه‌های نفسانیات و تمایلات ناپسند ناشی می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر انسان در تاریکی و ظلمت غرق شود، قلبش از نور حقیقت خالی می‌شود و این نور را از دلش می‌گیرد.
هوش مصنوعی: از بدی‌های نفس، کدورت‌های پنهانی به وجود می‌آید که سبب ایجاد مشکلات می‌شود.
هوش مصنوعی: صداهایی از نفس پر رمز و راز او به گوش می‌رسد، که او را از نورهای پیشینش پنهان می‌کند.
هوش مصنوعی: او را از اوج خوشبختی‌اش به پایین کشید تا دیگر جایی برای ماندن در رسوایی نداشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر این حالت به شدت بروز کند، به طور حتم زمانی خواهد رسید که آن مفاهیم فاصله و محرومیت پایانی نخواهند داشت.
هوش مصنوعی: این بیت به وضوح به صدای خاصی اشاره دارد که از جمعیتی معین ناشی می‌شود و درخواست می‌کند که این صدا دور شود. به نوعی، شاعر از این صدا احساس ناآرامی می‌کند و از خداوند می‌خواهد که او را از این فضا دور کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.