صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۱ ز شرم گنه، سرو موزون ز خاکم سرافکنده چون بید مجنون برآید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از شرم و گناه خود صحبت می‌کند و می‌گوید که مانند درخت بید مجنون، سرافکنده و افسرده است. او به حالتی غمگین و دلbroken اشاره دارد که به خاطر گناهانش از خاک و زمین خود شرمنده است.
هوش مصنوعی: از شرم گناه، قامت زیبا و خوش‌تناوم از زمین پایین افتاده و مانند بید مجنون به حالت افسردگی و ناامیدی برمی‌خیزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.