که رو نهاد به هستی، که از پشیمانی
نفس گسسته به معمورهٔ عدم نشود؟
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
که رو نهاد به هستی، که از پشیمانی
نفس گسسته به معمورهٔ عدم نشود؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیان به این مفهوم اشاره دارد که اگر کسی زندگی خود را بر اساس پشیمانی و regrets بگذرانید، نباید انتظار داشته باشد که از وجود خود به طور کامل جدا شود یا به نوعی وجود خود را در عدم گم کند. به عبارت دیگر، اهمیت دارد که از اشتباهات گذشته یاد بگیریم و به پیش برویم، به جای اینکه در غم و اندوه آنها باقی بمانیم.
هوش مصنوعی: کیست که به زندگی و وجود رو کند، در حالی که از حسرت و پشیمانی خود رهایی نیافته و به دنیای نیستی نمیگراید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.