صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۶۹۵ به آه داشتم امیدها، ندانستم که این فلک زده هم رنگ آسمان گیرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ناامیدی و بیاطلاعی از اتفاقات آینده اشاره میکند. او نمیدانسته که میتواند روزی به آرامش و امید برسد و مانند آسمان روشن شود.
هوش مصنوعی: با احساس امید، در دل آرزوهایی داشتم، اما نمیدانستم که این سرنوشت هم ممکن است رنگ آسمان را به خود بگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.