حاجت شمع و چراغ، نیست شب عمر را
تا تو نفس میکشی، تیغ کشیده است صبح
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
حاجت شمع و چراغ، نیست شب عمر را
تا تو نفس میکشی، تیغ کشیده است صبح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به اهمیت و ارزش زندگی اشاره میکند. او میگوید نیازی به شمع و چراغ در شب عمر نیست، زیرا تا وقتی که تو به زندگی ادامه میدهی، روز (صبح) با قدرت و انرژی خود در حال نزدیک شدن است. به عبارتی، پویا بودن و فعالیت در زندگی هرچند در شرایط دشوار، مهمتر از نور و روشنایی ظاهری است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو نفس میکشی و زندگی میکنی، نیازی به شمع و چراغ نیست؛ چرا که روز جدیدی در حال ظهور است و صبح با روشناییاش آمده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.