صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۵۲ یک ره ای آتش به فریاد سپند من برس در گره تا چند بندم ناله و فریاد را؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از آتش و فریاد خود کمک می‌طلبد و از درد و ناراحتی‌اش می‌گوید. او از اینکه تا کی باید در بند غم و ناله باشد، نالان است.
هوش مصنوعی: ای دلیلی بیا و به یاری من برسان، که چقدر باید در این درد و ناراحتی هایم ناله کنم و فریاد بزنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.