صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۴۵۶ در گوشه قفس مگر از دل برآورم این خارهاکه در دلم از آشیانه است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنج درونی خود سخن میگوید و بیان میکند که احساسات منفی و خودآزاری مانند خارهایی در دلش وجود دارند. او میخواهد این احساسات را بیان کند، اگرچه در قفس (به معنای محدودیتها و مشکلاتش) گرفتار است.
هوش مصنوعی: در گوشه قفس، آیا میتوانم این خارها را که در دلم هسنتد، بیرون بیاورم؟ چرا که این خارها از آشیانه دلم برمیخیزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.