صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۶ نیست پروای عدم، دِل‌زَده‌ی هستی را از قفس، مرغ به هرجا که رَوَد، بُستان است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که دل‌زدگی و ناامیدی از زندگی، به هیچ وجه مانع از حرکت و عبور از محدودیت‌ها نمی‌شود. مانند پرنده‌ای که از قفس آزاد می‌شود و هر جا که برود، طبیعت و زیبایی‌ها در انتظار او هستند.
هوش مصنوعی: مرغی که از قفس می‌پرد، دیگر نگران نبودن نیست؛ زیرا هرکجا که برود، برای او مانند یک باغ زیبا و دل‌انگیز خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.