صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۷۹ «پیری» و «طفلمَزاجی»، بههم آمیختهایم تا شبِ مَرگ، به آخِر نَرِسَد، بازیِ ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر بیان میکند که در زندگی، همواره حالتی از پیری و کودکی را در خود تجربه میکنیم و این بازی زندگی تا زمانی که به مرگ نرسیم ادامه دارد.
هوش مصنوعی: ما زندگی را طوری سرشار از تنوع و جذابیت کردهایم که حتی در آستانه مرگ، همچنان از شادی و بازی لذت ببریم و از آن لحظات بهرهمند شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.