صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۵۰ مادر، از فرزندِ ناهموار، خِجْلَت میکِشَد خاک، سَر بالا نیارَد کَرد، از تقصیرِ ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: مادر از اشتباهات و ناهماهنگیهای فرزندش شرمنده است و خاک بر سر نمیشود تا تقصیرات ما را بپوشاند.
هوش مصنوعی: مادر از فرزند خود که در زندگی نتوانسته خوب رفتار کند شرمنده و متضرر میشود، اما خاک (زمینی که فرزند در آن بزرگ شده) به خاطر خطاهای او سرش را بالا نمیآورد و گلایهای نمیکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.