صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۵۰
مادر، از فرزندِ ناهموار، خِجْلَت میکِشَد
خاک، سَر بالا نیارَد کَرد، از تقصیرِ ما