عیدست مرگ، دست به هستی فشانده را
پروای باد نیست چراغ نشانده را
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
عیدست مرگ، دست به هستی فشانده را
پروای باد نیست چراغ نشانده را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به مفهوم مرگ و زندگی اشاره می‌کند. عید مرگ به معنای پایان زندگی است، و در عین حال به زیبایی و وجود آن اشاره می‌کند. همچنین به این نکته اشاره دارد که در برابر ناملایمات و حوادث، به خوشی و روشنایی توجهی ندارد. در کل، این ابیات به تضاد میان مرگ و حیات و اهمیت توجه به روشنایی‌ها در زندگی پرداخته‌اند.
هوش مصنوعی: مرگ جشن و عید است چون به خودی خود هیچ ترسی از آن نیست و به مانند باد، بی‌خبر و آرام می‌گذرد. همچنین چراغی که روشن کرده‌اند، نگران برافروخته شدنش نیستند و با خیال راحت می‌تابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.