صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۷ کو عشق تا به هم شکند هستی مرا ظاهر کند به عالمیان پستی مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق صحبت می‌کند که باعث می‌شود وجود او دچار تغییر و تزلزل شود و در نهایت او را به پستی و ذلت در برابر دیگران معرفی کند. عشق یک نیروی قوی است که وجود فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: عشق را بیاور تا وجود من را بشکند و آن را به دیگران نشان دهد که واقعیتم چیست و چه پستی دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کو عشق تا به هم شکند هستی مرا؟
ظاهر کند به عالمیان پستی مرا
تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار
باور نمی کنند تهیدستی مرا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.