سوز پنهانی چو شمع آخر گریبانم گرفت
از گریبان سرزند از هر چه دامن میکشی
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
سوز پنهانی چو شمع آخر گریبانم گرفت
از گریبان سرزند از هر چه دامن میکشی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از احساس درونی خود سخن میگوید. او به سوز و درد عاطفیاش اشاره میکند که مانند شعلهای درونش در حال سوختن است و در نهایت به ظاهر او نمایان میشود. این احساسات نهفته، به گونهای او را تحت تأثیر قرار میدهد که از هر چیزی که به او نزدیک میشود، متأثر میگردد.
هوش مصنوعی: سوز و درد پنهانی که در درونم وجود دارد، مثل شعلهای از یک شمع که در انتهای عمرش میسوزد، من را در خودش غرق کرده است و این حس از من جدا نمیشود، حتی اگر تلاش کنم از آن دوری کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.