صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۲۵ بَرنمیآیم به رنگی، هر زمان، چون نوبهار سَروِ آزادم، که دایم، یک قَبا باشد مَرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به آزادی و ثبات خود اشاره میکند. او نمیخواهد مانند طبیعت که در هر فصل رنگ و حالتی تغییر میکند، تغییر کند. او به آزادی خود افتخار میکند و میخواهد همیشه در یک وضعیت ثابت و قوی باقی بماند.
هوش مصنوعی: من به هیچ رنگی وابسته نیستم، مثل سروی آزاد که همیشه با یک لباس بهارانه نمایان میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.