صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۲۳۹ یک جبهه گشاده ندیدیم در جهان پوشیده بود، روی به هر در گذاشتیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره میکند که در زندگی خود هیچ جبههی وسیع و روشنی را مشاهده نکرده و هر جا که قدم گذاشته، با موانع و مشکلاتی روبرو شده است. نمایانگر ناامیدی و عدم وجود فرصتهای مناسب در زندگی است.
هوش مصنوعی: در جهان، هیچ جبههی باز و روشنی ندیدیم؛ بلکه همیشه حقایق و واقعیتها پنهان بودند، و ما در هر موقعیتی که قرار گرفتیم، به دنبال آنها رفتیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.