صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۴ گویند به هم مردم عالم گلهٔ خویش پیش که روم من که ز عالم گله دارم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از ناراحتی و دل‌تنگی خود سخن می‌گوید و به این فکر می‌کند که برای بیان مشکلات و نارضایتی‌هایش به چه کسی باید مراجعه کند، زیرا از همه‌ی دنیا و مردم آن گله و شکایت دارد.
هوش مصنوعی: مردم دنیا مدام از مشکلات و نارضایتی‌های خود شکایت می‌کنند، اما من از چه کسی باید گله کنم وقتی خودم با این دنیای پر از مشکلات روبرو هستم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.