صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۷ از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است چون فلاخن هر که را بر گرد سر گردیده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از حالت خود در دوری از حریم قرب الهی سخن می‌گوید و خود را به سنگی تشبیه می‌کند که به دور افتاده است. او همچنین احساس می‌کند که مانند یک فلاخن، در اطراف خود، افراد مختلفی را مشاهده می‌کند.
هوش مصنوعی: من از دایره نزدیکی و محبت فاصله گرفته‌ام و مانند سنگی هستم که در فلاخن پرتاب می‌شود، هر کسی که به دور من چرخیده، دور شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.