|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نکاتی دربارهٔ دل بستگی به دنیا و هوس‌های آن اشاره می‌کند. او می‌گوید هر کسی که از تماشای زیبایی‌ها چشم‌پوشی کند، دلش را به آشوب می‌کشاند. همچنین، او هشدار می‌دهد که از زلیخا، نماد هوس و بی‌شرمی، دوری کند چون این هوس‌ها به محبوب نیز آسیب می‌زند. در نهایت، شاعر به این فکر می‌افتد که در پایان عمر باید از دنیا فاصله بگیرد و حرص دنیا و پیری او را به زمین می‌زند.
هوش مصنوعی: هر کسی که از تماشای چیزهای دلخواه و جذاب چشم بپوشاند، در واقع راهی برای آرامش دل خود فراهم کرده و خود را از بی‌نظمی و آشفتگی‌های دنیا دور می‌کند.
هوش مصنوعی: از هوس و وسوسه‌های زلیخا دوری کن، چون او بی آبرو است و تهمت آلودگی را به دامن محبوب می‌زند.
هوش مصنوعی: در پایان عمر تصمیم گرفتم از دنیا دل بکنم و دیگر به آن وابسته نباشم، اما در عوض، با افزایش سن و حرص، ناچار شدم به عصا تکیه کنم و خودم را به چیزی که نمی‌خواستم، وابسته دیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.