|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که به دلایل مختلف به طبیعت نمی‌رود. او از سرزنش اطرافیان و سختی‌های زندگی گلایه دارد و می‌گوید که مانند سیل، بدون محدودیت سفر نمی‌کند. همچنین اشاره می‌کند که او مانند مجنون، به دور از زندگی دنیوی، به دنبال زیبایی‌های جاودانه و معانی عمیق‌تری از زندگی است و نمی‌خواهد در دام دنیا بیفتد.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات به کوه می‌روم و گاهی به دشت، اما مثل سیلی که آزادانه به هر سمتی می‌رود، به هر جا نمی‌روم.
هوش مصنوعی: من در کوه‌های سنگی با انتقادات و ملامت‌ها دست و پنجه نرم می‌کنم و مانند مجنون، از رفتن به دامن صحرا که ممکن است آرامش و خوشی داشته باشد، خودداری می‌کنم.
هوش مصنوعی: من در آینه‌ی خشت، اثر زوال و عدم را مشاهده کرده‌ام و هرگز به دنبال ساختن و آبادانی دنیای فانی نیستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آسان به جلوه های تو، از جا نمی روم
برپاست محشر و به تماشا نمی روم
تعظیم سفله، پست کند قدر مرد را
از جا، به آمد آمد دنیا، نمی روم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.