|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی ناامیدی و بی‌ثمری اشاره دارد. شاعر احساس می‌کند که آسمان و باغبان به بی‌ثمران توجهی ندارند و او نیز با وجود درد و رنج، تفاوتی در وضعیت خود نمی‌بیند. در نهایت، او از ناتوانی در تغییر وضعیت خود و ناچیزی تلاش‌هایش به اندازه‌ای کم می‌گوید که گویی هیچ تأثیری ندارد.
هوش مصنوعی: آسمان به کسانی که بی‌ثمرند، به آسانی توجه نمی‌کند؛ مانند باغبانی که کمتر به نخل‌هایی که میوه ندارند، رسیدگی می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر اندوه و ناراحتی‌ام نسبت به شرایط زندگی، سخت‌تر شده است. آیا آسمان چطور می‌تواند اظهارنظری داشته باشد، در حالی که نیروی یک کمان با وجود آتش کمتر می‌شود؟
هوش مصنوعی: اگر دستم کوتاه باشد، نمی‌توانم به آسانی به آن دراز کنم. اگر پاهایم را پیش بگذارم، ممکن است با مشکلاتی روبه‌رو شوم و این باعث می‌شود که کمتر به آن درگاه نزدیک شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.