هوش مصنوعی: شعر به زیبایی خواسته‌ها و آرزوهای انسانی را به تصویر می‌کشد. شاعر از خاک و خاکی بودن، در میخانه طلب می‌کند و به دنبال آرزوهای خود است. او می‌گوید که هر چه دل می‌خواهد، باید با شجاعت و همت از آن طلب کند. همچنین به تصویری از بخشش و فراوانی ناشی از نعمات بهاری اشاره دارد. در کل، این ابیات ترغیب به طلب و جست‌وجو برای رسیدن به خواسته‌ها را به تصویر می‌کشند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی خواسته‌ها و آرزوهای انسانی را به تصویر می‌کشد. شاعر از خاک و خاکی بودن، در میخانه طلب می‌کند و به دنبال آرزوهای خود است. او می‌گوید که هر چه دل می‌خواهد، باید با شجاعت و همت از آن طلب کند. همچنین به تصویری از بخشش و فراوانی ناشی از نعمات بهاری اشاره دارد. در کل، این ابیات ترغیب به طلب و جست‌وجو برای رسیدن به خواسته‌ها را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: از خاک در میخانه، خواسته‌ات را بخواه؛ و برای رسیدن به مرادت، از لب خاموش کسی که پیمانه در دستش است، همت و اراده‌ات را طلب کن.
هوش مصنوعی: در شرق، منبع بخشش و برکت مانند انگشتان ابرهای بهاری است. هر چیزی که دل تو بخواهد، می‌توانی با اشک‌های عاشقانه‌ات از آن طلب کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آب حیوان طلبی از در میخانه طلب
جوهر جان طلبی از لب پیمانه طلب
تا بکی مدرسه و چوب مدرس خوردن
جام می نوش کن مجلس رندانه طلب
زاهد آزار دل سوختگان بیش مده
[...]
زاهد آزار دل سوختگان پیشه مکن
شمع رویش نگر و منصب پروانه طلب
دل بود گوهر یک دانه و تن همچو صدف
صدف تن بشکن گوهر یک دانه طلب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.