گنجور

 
صائب تبریزی

غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قرار

جغد از وحشت درین منزل نمی گیرد قرار

جان قدسی در تن خاکی دو روزی بیش نیست

موج دریا دیده در ساحل نمی گیرد قرار

راهرو چون می تواند پشت بر دیوار داد؟

در بیابان طلب منزل نمی گیرد قرار