هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دعا و نیایش اشاره می‌کند و ابراز می‌کند که دعا و درخواست از خداوند شاید بی‌اثر شده است. او به این نکته می‌پردازد که دیگران به چه امیدی دعا کنند، زمانی که نتیجه‌ای نمی‌بینند. همچنین، اشک و غم به عنوان نشانه‌ای از ناامیدی در زندگی به تصویر کشیده شده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دعا و نیایش اشاره می‌کند و ابراز می‌کند که دعا و درخواست از خداوند شاید بی‌اثر شده است. او به این نکته می‌پردازد که دیگران به چه امیدی دعا کنند، زمانی که نتیجه‌ای نمی‌بینند. همچنین، اشک و غم به عنوان نشانه‌ای از ناامیدی در زندگی به تصویر کشیده شده است.
هوش مصنوعی: وقتی دستت را برای دعا بلند می‌کنی، مثل این است که به باغی می‌روی و با اشک‌های خود از تاک‌ها می‌چینی.
هوش مصنوعی: صبحگاهان، دعای انسان‌ها دیگر تأثیرگذار نیست؛ زیرا کسی دیگر امیدی به نتیجه نخواهد داشت که دست از تلاش بردارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.