|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به درد و رنج عشق اشاره دارد. او دربارهی کسی صحبت میکند که شبها به فکر معشوقهاش است و با وجود تلاشهای فراوان، عشقش همچنان آزاردهنده و ستمگر است. همچنین، شاعر به زیبایی و قدرت تأثیرگذاری عشق اشاره میکند؛ حتی اگر معشوق با لبخندش دل کسی را شاد کند، طعمی تلخ از عشق در دل باقی میماند. عشق همچنان مانند فرهاد، بر دل عاشق تیشه میزند و او را به خون و اندوه میکشاند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در شبها بر روی زانوی خود سر را قرار دهد، مانند غنچهای که در آغوشش گلها و رنگها را درک میکند، به گفتگو و تفکر پرداخته و دنیای رنگین و زیبایی را در دل خود جا میدهد.
هوش مصنوعی: چقدر عجیب است اگر چشمهایش با یک لبخند کماثر شود! در حالی که حتی میتوان تلخی بادام را با نمک شیرین کرد.
هوش مصنوعی: ای واویلا از این عشق بیرحم که با تمام تلاشهایش، دلتنگی و درد را به جانم انداخته و قلبم را به هجران و عذاب کشانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلفت از سنبل تر گرد سمن پرچین کرد
گل رخ از پرتو خورشید رخت پرچین کرد
آمد از کوی تو باد سحری مشک افشان
مگر از شام دو زلفت گذری بر چین کرد
با سر کوی تو صاحبنظرش نتوان گفت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.